زَبُونٌ [zebûn] Şaşkın ve gabî ve nâdân adama denir. Ve bu müvelleddir; yukâlu: رَجُلٌ زَبُونٌ أَيْ غَبِيٌّ خَرِيفٌ Ve şol kuyuya denir ki kenârında su çeken kimsenin duracak taşı gerice ola.
Rîveḵân
Reyven
Zi΄biḵat
Zâbel
Zâdu’r-Rekb
Zâriʹ
Zâkân
Zaliḵ
Zâh
zubbâd
zebaḩ
Zebid
Zubdet
Zebrâ΄
Zeberân
zebûn
Zubeyb
Zibîbâ
zebîbet
Zebyet
Zebîd
Zubeydet
Zuccu Lâvet
zuccem
Zaḩḩâf
Zuḩm
Zuḩmet
Zaḩmeveyhi
zuḩayf
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı