Kamus-ı Muhit - سراء maddesi

سَرَاءٌ [serâ΄] (سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde) Bir şecer adıdır; müfredi سَرَاءَةٌ [serâ΄et]tir.

سُرَّاءُ [Surrâ΄] (sîn’in zammı ve fethi ve elif’in meddiyle) Vâdî-i Sulmâ yanında bir su adıdır. Ve vâdî-i Urul kurbünde bir taşlık ve kumluk yerin ismidir. Ve Surre-men-re΄â kasabasının ismidir, ke-mâ se-yuzkeru.

اَلسَّرَّاءُ [es-serrâ΄] (sîn’in fethiyle) ve

اَلسَّارُورَاءُ [es-sârûrâ΄] Sevinmeye denir ki ismdir, ضَرَّاءٌ [ḋarrâ΄] mukabilidir; yukâlu: هُوَ حَمِيمٌ لَهُ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ أَيِ الْمَسَرَّةِ وَالْبُؤْسِ Ve

سَرَّاءُ [serrâ΄] Zikr olunan أَسَرُّ kelimesinden mü΄ennes olur, سَرَرٌ [serer] dedikleri derde uğramış nâkaya denir; yuḵâlu: نَاقَةٌ سَرَّاءُ إِذَا كَانَ بِهَا السَّرَرُ Ve içi boş kargıya denir; yukâlu: قَنَاةٌ سَرَّاءُ أَيْ جَوْفَاءُ بَيِّنَةُ السَّرَرِ Ve toprağı soy, pâkîze ve münbit yere denir; yukâlu: أَرْضٌ سَرَّاءُ أَيْ طَيِّبَةٌ

Vankulu Lugatı - سراء maddesi

اَلسَّرَّاءُ [es-serrâ΄] (sîn’in fethi ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi; yukâlu: قَنَاةٌ سَرَّاءُ أَيْ جَوْفَاءُ بَيِّنَةُ السَّرَرِ Ve

أَسَرُّ [eserr] دَخِيلٌ [deḣîl] maʹnâsına gelir. Ve دَخِيلٌ [deḣîl] o kimsedir ki bir kimsenin umûruna karışıp esrârına vâkıf ola. Ve

أَسَرُّ [eserr] Şol deveye derler ki كِرْكِرَةٌ [kirkiret]inde cirâhatı ola. Ve كِرْكِرَةٌ [kirkiret] kâf’ın kesriyle devenin döşüne derler ki çöküp oturdukta üzerine oturur. Ve

سَرَّاءُ [serrâ΄] Şâdîliğe dahi derler ki ضَرَّاءُ [ḋarrâ΄]nın mukâbilidir.