اَلْآبِيُّ [el-âbiyy] (دَاعِيٌّ [dâʹiyy] vezninde) Nâ-hoş nesneden her zamân ibâ΄ ve imtinâʹ edici adama denir; cemʹi آبِينُ [âbîn] ve أُبَاتٌ [ubât] gelir, دُعَاةٌ [duʹât] gibi ve أُبِيٌّ [ubiyy] gelir hemzenin zammı ve bâ’nın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle ve أُبَّاءٌ [ubbâ΄] gelir, رُمَّانٌ [rummân] vezninde. Ve
آبِيٌّ [âbiyy] Arslana ıtlâk olunur. Ve
آبِيُّ الَّحْمِ الْغِفَارِيُّ [Âbiyyu’l-Laḩm el-Ġifâriyy] Ashâbdan bir zâttır, et kısmından hoşlanmayıp ekl eylemediğinden mülakkab olmuştu.
اَلْآبِي [el-âbî] (hemzenin meddi ve bâ’nın kesri ve meddiyle) İmtinâʹ edici kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı