اَلْإِتْآبُ [el-itti΄âb] (tâ-yı müşeddede ile إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir kimseden utanıp hor ve hacil olmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّأَبَ مِنْهُ إِذَا خَزِيَ وَاسْتَحْيَا Bunun aslı إِوْتَأَبَ [ivte΄ebe] idi.
اَلْإِتِّآبُ [el-itti΄âb] (hemzenin kesri ve tâ’nın teşdîdiyle ve kesriyle) Utanmak; yukâlu: إِتَّأَبَ الرَّجُلُ أَيِ اسْتَحْيَا Bu bâb-ı إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl]dendir.
اَلْإتِّآبُ [el-itti΄âb] (hemzenin ve tâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Rücûʹ etmek, أَوْبٌ [evb] gibi; yukâlu: آبَ وَاتَّأَبَ مِثْلَ فَعَلَ وَافْتَعَلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı