اَلْإِتِّآءُ [el-itti΄â΄] (إِتِّكَاءٌ [ittikâ΄] vezninde) Bir adamın vaʹdini kabûl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّأَى الرَّجُلُ إِذَا اتَّعَدَ
el-Ebvâṡ
el-ebvâl
el-ebûṡ
el-ebûḋ
el-ebeviyy
el-ibâ
el-âbî
el-ebyât
el-ibyâd
el-ibyet
el-ubeyriḵ
el-ubeyḵir
el-ubeyḵiʹ
el-ebyen
el-ebyinâ΄
el-itti΄â΄
el-itti΄âb
el-itti΄âm
el-itâd
el-itâket
el-etâviyyât
el-etâvîh
el-itbâb
el-ittibâs
el-etbâʹ
el-ittibân
el-itticâ΄
el-ittiḣâf
el-ittidâ΄
el-ittižâ΄
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
