صَرَامِ [ṡarâmi] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) صُرَامٌ [ṡurâm] gibi cenk ve harb esmâsındandır.
اَلصُّرَامُ [eṡ-ṡurâm] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Bu dahi bir nesneyi katʹ husûsunda kavî ve tüvânâ adama denir. Ve
صُرَامٌ [ṡurâm] Cenk ve harb esmâsındandır. Ve âfet ve dâhiyeye ıtlâk olunur. Ve تَغْزِيرٌ [taġzîr]den sonra memede bâkî kalan süte denir ki lede’l-ihtiyâc bi’z-zarûre sağılır. Ve تَغْزِيرٌ [taġzîr] hayvân zaʹîf olduğundan gün aşırı sağmağa denir; ve minhu’l-meselu: “حُلِبَتْ صُرَامُ” Bu mesel “ʹÖzr ve bahâne nihayetine bâlig oldu” diyecek yerde darb olunur. Şârih der ki baʹzılar bunu قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde zabt eylediler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı