ظُلَيْفٌ [Żuleyf] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Bir mevziʹ adıdır.
اَلظَّلِيفُ [eż-żalîf] (żâ’nın fethi ve lâm’ın kesri ve meddiyle) Yaramaz hâlli olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ ظَلِيفٌ أَيْ سَيِّءُ الْخُلُقِ Ve İri olan yere dahi derler; yukâlu: مَكَانٌ ظَلِيفٌ أَيْ خَشِنٌ Ve kavî olan şerre de derler; yukâlu: شَرٌّ ظَلِيفٌ أَيْ شَدِيدٌ Ve
ظَلِيفٌ [żalîf] Bir nesnenin bahâsı verilmemek mahallinde dahi istiʹmâl olunur; yukâlu: ذَهَبَ فُلَانٌ بِغُلَامِي ظَلِيفًا أَيْ ذَهَبَ بِهِ بِلَا ثَمَنٍ Ve
ظَلِيفٌ [żalîf] Götürü maʹnâsında dahi istiʹmâl olunur; yukâlu: أَخَذَ الشَّيْءَ بِظَلِيفِهِ إِذَا أَخَذَهُ كُلَّهُ وَلَمْ يَتْرُكْ شَيْئًا Ve ظَلِيفٌ [żalîf]in bahâ verilmemek husûsunda Cevherî’nin tefsîri mükerrer vâkiʹ olmuştur,biri Ebû Zeyd’den rivâyet zeylinde ve biri Ebû ʹAmr’dan rivâyet zeylinde.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı