هُبَيْبٌ [Hubeyb] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Esâmîdendir: Hubeyb b. Maʹḵil ashâbındandır. İskenderiyye tarîkinde vâkiʹ Vâdî-i Hubeyb ona muzâftır.
اَلْهُبُوبُ [el-hubûb] (zammeteynle) ve
اَلْهَبِيبُ [el-hebîb] (hâ’ın fethiyle ve bâ’nın kesriyle) Yel esmek; yukâlu: هَبَّتِ الرِّيحُ هُبُوبًا وَهَبِيبًا أَيْ هَاجَتْ Ve erkek hayvânın mücâmaʹat için şevke gelmesine dahi هَبِيبٌ [hebîb] derler. Ve
هَبِيبٌ [hebîb] Toprak savuran yele dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı