أَيْمَا [eymâ] (hemzenin fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Kesr-i hemze ile olan إِمَّا [immâ] maʹnâsınadır, ehad-ı mîmeyni yâ’ya tebdîl etmekle ve gâh olur hemzeyi meksûr kılıp إِيمَا [iymâ] derler.
Eyâfiš
eyyâmu cemʹ
eyyâmu heyd
iyyâne
Uyâyir
Îc
îcel
Îcelen
Îcelâ
Îcîlîn
îḣi
Eyžec
Eyyel
Îlet
eylûl
eymâ
Eymun
îh
eyhân
Eyheb
eyhek
uyûm
İbn Ebi’l-ʹArûbet
ibn aḵvâl
İbn Elġaz
ibnu’l-arḋ
İbnu’l-İṯnâbet
ibnu’s-sebîl
İbnu’ṡ-Ṡabbâġ
İbnu’l-ʹArabî
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı