اَلْإِجْفَاءُ [el-icfâ΄] (hemzenin kesriyle) Bu dahi atın eyerini sırtından kaldırmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَى السَّرْجَ عَنْ فَرَسِهِ إِذَا رَفَعَهُ Ve davarı itʹâb edip otlamağa mâniʹ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَى الْمَاشِيَةَ إِذَا أَتْعَبَهَا وَلَمْ يَدَعْ تَأْكُلُ
الإِجْفَاءُ [el-icfâ΄] (hemzenin kesriyle) Kapıyı kapamak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَأَ الْبَابَ إِذَا أَغْلَقَهُ Ve dâbbeyi aç koyup ve pek yormakla itʹâb ve dermânde eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَأَ مَاشِيَتَهُ أَيْ أَتْعَبَهَا بِالسَّيْرِ وَلَمْ يَعْلِفْهَا Ve bir nesneyi elden bırakmak ve yabana atmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَأَ بِالشَّيْءِ إِذَا طَرَحَهُ Ve bir yerin hayr u menfaʹati zâ΄il olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجْفَأَتِ الْبِلاَدُ إِذَا ذَهَبَ خَيْرُهَا
اَلْإِجْفَاءُ [el-icfâ΄] (hemze’nin kesriyle) Kef atmak; lugatun fî الْجَفْءِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı