Kamus-ı Muhit - الأجم maddesi

اَلْأَجَمُ [el-Ecem] (fethateynle) Şâm’da Ferâdîs kurbünde bir mevziʹ adıdır.

اَلْأَجْمُ [el-ecm] (رَجْمٌ [recm] vezninde) Bir nesneden kesret-i müdâvemet sebebiyle bıkıp usanmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجَمَ الطَّعَامَ وَغَيْرَهَا أَجْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا كَرِهَهُ وَمَلَّهُ Ve su bozulmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجَمَ الْمَاءُ إِذَا تَغَيَّرَ Ve bir adamı hoşlanmadığı nesneye uğratmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَجَمَ فُلَانًا إِذَا حَمَلَهُ عَلَى مَا يَكْرَهُهُ

اَلْأُجُمُ [el-ucum] (zammeteynle) Hısn ve hisâra ve palankaya denir,cemʹi آجَامٌ [âcâm]dır, عُنُقٌ [ʹunuḵ] ve أَعْنَاقٌ [aʹnâḵ] gibi. Ve Medîne’de bir hısn-ı mahsûs adıdır.

اَلْأَجَمُّ [el-ecemm] (أَعَمُّ [eʹamm] vezninde) Üzerinde eti çok kemiğe denir; yukâlu: عَظْمٌ أَجَمُّ أَيْ كَثِيرُ اللَّحْمِ Ve mızraksız adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَجَمُّ أَيْ لَا رُمْحَ مَعَهُ Ve boynuzsuz kabak koça denir; yukâlu: كَبْشٌ أَجَمُّ أَيْ بِلَا قَرْنٍ Ve ʹavret kısmının fercine ıtlâk olunur, boynuzsuz olduğu için. Ve çanağa denir.

Vankulu Lugatı - الأجم maddesi

اَلْأَجَمُ [el-ecem] (fethateynle) Kezâlik cemʹi.

اَلْأُجُمُ [el-ucum] (zammeteynle) Kezâlik cemʹi, bükler ve mîşelikler maʹnâsına,nitekim أَكَمَةٌ [ekemet]te beyân olunur, inşâallâhu taʹâlâ. Yaʹnî bu zikr olunanlar baʹzı bi’z-zât cemʹidir ve baʹzı cemʹ-i cemʹdir, meselâ أُجُمٌ[ucum] أَجَمَةٌ [ecemet]in cemʹi ve إِجَامٌ [icâm] أَجَمٌ [ecem]in cemʹidir, جَبَلٌ [cebel] ile جِبَالٌ [cibâl] gibi ve أُجُمٌ [ucum] إِجَامٌ [icâm]ın cemʹidir كِتَابٌ [kitâb]la كُتُبٌ [kutub] gibi. Ve

أُجُمٌ [Ucum] (zammeteynle) Bir hisârın dahi ismidir ki onu ehl-i Medîne taşla yapmıştır. Ve Yaʹḵûb eyitti: Her ev ki murabbaʹ ve musattah ola, ona أُجُمٌ [ucum] derler. Ve Aṡmaʹî eyitti bunun tahfîfi teskîli câ΄izdir. Cemʹi آجَامٌ [âcâm] gelir hemzenin meddiyle,عُنُقٌ [ʹunuḵ]la أَعْنَاقٌ [aʹnâḵ] gibi.

اَلْأَجَمُّ [el-ecemm] (fethateynle) Şol binâdır ki küngüresi olmaya; yukâlu: بُنْيَانٌ أَجَمُّ أَيْ لَا شُرَفَ لَهُ