اَلْإِجْكَارُ [el-ickâr] (hemzenin kesriyle) Bir adama yedinde olan mâlını beyʹ eylemesi zımnında ibrâm ve ilhâh eylemek maʹnâsınadır; yukâlu. أَجْكَرَهُ إِذَا أَلَحَّهُ فِي الْبَيْعِ Burada cîm’le أَلَجَّ nüshaları galattır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı