اَلْإِجْنِيصُ [el-icnîṡ] (nûn’la إِقْلِيدٌ [iḵlîd] vezninde) Tenbel adama denir ki üşendiğinden yerinden ayrılmaz; yukâlu: رَجُلٌ إِجْنِيصٌ أَيْ لاَ يَبْرَحُ مَوْضِعَهُ كَسَلاً Ve nefʹ ve darra ve hayr ve şerre yaramayan ʹâciz ve çolpa kimseye denir; yukâlu: هُوَ إِجْنِيصٌ أَيْ فَدْمٌ لاَ يَضُرُّ وَلاَ يَنْفَعُ Ve ruʹb ve ihtirâzından nâşî umûra girişemeyip oyalanıp gerilenir olan merʹûb ve endîşe-nâk kimseye denir; yukâlu: هُوَ إِجْنِيصٌ أَيْ مَرْعُوبٌ مُتَبَاطِئٌ عَنِ الْأُمُورِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı