اَلْإِذْرَاقُ [el-ižrâḵ] (hemzenin kesriyle) ذَرْقٌ [žerḵ] maʹnâsınadır; yukâlu: أَذْرَقَ الطَّائِرُ بِمَعْنَى ذَرَقَ Ve yer حَنْدَقُوقٌ [ḩandeḵûḵ] dedikleri nebât bitirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَذْرَقَتِ الْأَرْضُ إِذَا أَنْبَتَتِ الذُّرَقَ
اَلتَّذَرُّقُ [et-težerruḵ] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) ve
اَلْإِذِّرَاقُ [el-ižžirâḵ] (hemzenin ve zâl-ı müşeddedenin kesriyle إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Gerçi cemîʹ-i nüshalarda وَتَذَرَّقَتْ وَاِذَّرَقَتْ اِكْتَحَلَتْ بِهِ ʹunvânında mersûm olup şârih اَلْمَرْأَةُ بِالْكُحْلِ ʹibâretiyle fâʹil ve mefʹûlü tasrîh eylemekle mutlakan sürme çekinmek maʹnâsına olur, lâkin muktezâ-yı mâdde ذُرَقٌ [žuraḵ] istiʹmâl eylemek maʹnâsına olduğu hafî değildir. Ve ذُرَقٌ [žuraḵ] ki vech-i mezkûr üzere حَنْدَقُوقٌ [ḩandeḵûḵ] dedikleri nebâttır, tedâvî için ʹusâresi sürme gibi göze çekilir, lâkin yine şârihin kavli muʹtenâ olmakla تَذَرُّقٌ [težerruḵ] ve إِذِّرَاقٌ [ižžirâḵ] göze sürme çekinmek maʹnâsına zabt olunmak elzemdir.
اَلْإِذْرَاقُ [el-ižrâḵ] (hemzenin kesriyle) Yer zikr olunan otu bitirmek; yukâlu: أَذْرَقَتِ الْأَرْضُ إِذَا أَنْبَتَتْهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı