اَلْأَسَافَةُ [el-esâfet] (كَسَافَةٌ [kesâfet] vezninde) Vech-i mezkûr üzere pek mahzûn ve gam-gîn olmak maʹnâsından ismdir, ziyâdesiyle mahzûnluğa denir; yukâlu: بِهِ أَسَافَةٌ أَيْ أَشَدُّ الْحُزْنِ Kezâlik zikri âtî أَسِيفٌ [esîf] maʹnâsından ismdir ki ırgatlığa ve köleliğe denir. Ve yer yufka topraklı olmağa denir ve öylesi yere denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir kabîle adıdır.
اَلْأَسِيفَةُ [el-esîfet] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) ve
اَلْأُسَافَةُ [el-usâfet] (كُنَاسَةٌ [kunâset] vezninde) ve
اَلْأَسَافَةُ [el-esâfet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Toprağı yufka, ʹalâ-kavlin aslâ nebât bitirmez olan yere denir; yukâlu: أَرْضٌ أَسِيفَةٌ وَأُسَافَةٌ وَأَسَافَةٌ أَيْ رَقِيقَةٌ أَوْ لاَ تُنْبِتُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı