اَلْأَسْبَالُ [el-esbâl] (hemzenin fethiyle) سَبَلَةٌ [sebelet]in cemʹidir ki buruna ve bıyıklara yâ bıyıkların uçlarına denir. ʹArablar bi’l-istiʹâre bir zarfın kenârına ve dudağına ıtlâk ederler; ve minhu yukâlu: مَلَأَ الْكَأْسَ إِلَى أَسْبَالِهَا أَيْ حُرُوفِهَا وَشِفَاهِهَا
اَلْأَسْبَالُ [el-esbâl] (hemzenin fethi ile) Kovanın etrâfı, شِفَاهُ الدَّلْوِ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı