اَلْأَمَضُ [el-emaḋ] (fethateynle) Bir kimse bir işe ʹazm ve rabt-ı kalb eylemekle nâsın levm ve ʹitâbından mübâlât eylemeyip yine o ʹazîmeti derûnunda nâfiz ve ber-karâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِضَ الرَّجُلُ أَمَضًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يُبَالِ مِنَ الْمُعَاتَبَةِ وَعَزِيمَتُهُ مَاضِيَةٌ فِي قَلْبِهِ Ve derûnunda muzmer olan maksûdunu ketm ile sapıtıp gayrısını söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِضَ الرَّجُلُ إِذَا أَبْدَى لِسَانُهُ غَيْرَ مَا يُرِيدُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı