اَلْبَخْرُ [el-baḣr] (bâ’nın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Fiʹl-i buhardır, yaʹnî بُخَارٌ [buḣâr] mâddesinden masdardır, buhârlanmak yaʹnî buğulanmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَخَرَتِ الْقِدْرُ بَخْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا ظَهَرَ بُخَارُهَا
اَلْبَخَرُ [el-baḣar] (fethateynle) Ağızda ve sâ΄ir nesnede olan bed ve müntin râyihaya denir. Şârihin beyânına göre ağız kokusunda meşhûrdur ve bu maʹnâda masdar olur, ağız ve sâ΄ir nesne bed kokmak maʹnâsına; yukâlu: بَخِرَ الْفَمُ مَثَلاً بَخَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَنْتَنَتْ رِيحُهُ Ve onunla sâhibi dahi muttasıf olur. Ve بَخَرٌ [baḣar] ʹillettendir, esbâbı kütüb-i tıbbiyyede mebsûtadır. Ve mutlakâ râyiha-i münteşireye بَخَرٌ [baḣar] ıtlâk olunur.
اَلْبَخَرُ [el-beḣar] Ağız kokmaktır; yukâlu: بَخِرَ فَمُهُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı