اَلْبَذِيُّ [el-bežiyy] (žâl-ı muʹceme ile رَضِيٌ [raḋiyy] vezninde) Fuhş sözlü, bed-zebân, dili zefîr kimseye denir; mü΄ennesi بَذِيَّةٌ [bežiyyet]tir; yukâlu: رَجُلٌ بَذِيٌّ وَامْرَأَةٌ بَذِيَّةٌ أَيْ فَاحِشٌ
اَلْبَذِيُّ [el-bežiyy] (bâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Fuhşiyyât söyleyen kimse; yukâlu: فُلَانٌ بَذِيُّ اللِّسَانِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı