اَلْبَوْضُ [el-bevḋ] (bâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir mahalde dâ΄imî ikâmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَاضَ بِالْمَكَانِ يَبُوضُ بَوْضًا إِذَا أَقَامَ بِهِ وَلَزِمَ Ve bir kimsenin çehresinden كَلَفٌ [kelef] yaʹnî çığıt taʹbîr olunan leke gidip hüsn ve cemâl peydâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَاضَ الرَّجُلُ إِذَا حَسُنَ وَجْهُهُ بَعْدَ كَلَفٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı