اَلتُّرْكُ [et-Turk] (tâ’nın zammıyla) Nâstan bir cinstir, ʹArab ve Rûm gibi; cemʹi أَتْرَاكٌ [Etrâk]tır. Bunlar Türk b. Yâfešamp; neslindendir.
اَلتَّرْكُ [et-terk] (tâ’nın fethiyle) ve
اَلتِّرْكَانُ [et-tirkân] (tâ’nın kesriyle) Bir nesneden ferâgat eylemek maʹnâsınadır ki vazgelmek ve bırakmak ve boşlamak taʹbîr olunur; yukâlu: تَرَكَ الشَّيْءَ تَرْكًا وَتِرْكَانًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا وَدَعَهُ Şârih der ki تَرَكَ mâddesi mefʹûl-i vâhide taʹdiye eyledikte tarh ve tahliye maʹnâsına olur ve mefʹûleyne müteʹaddî oldukta صَيَّرَ ve جَعَلَ maʹnâsını muzammın olup efʹâl-i kulûb mecrâsına cârî olur. İntehâ. Ve
تَرْكٌ [terk] جَعَلَ [caʹale] maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: تَرَكَهُ كَذَا أَيْ جَعَلَهُ Bu sûrette gûyâ ki zıdd olur ve kavluhu taʹâlâ: ﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخَرِينَ﴾ أَيْ أَبْقَيْنَا يَعْنِي أَبْقَيْنَا لَهُ ذِكْرًا حَسَنًا Pes ibkâ΄ maʹnâ-yı lâzımı olur. Ve
تَرْكٌ [terk] تَرِيكَةٌ [terîket] olan hatun tezevvüc eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَرِكَ الرَّجُلُ تَرْكًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَزَوَّجَ تَرِيكَةً
اَلتُّرْكُ [et-Turk] (tâ’nın zammı ve râ’nın sükûnuyla) Nâstan bir tâ΄ifenin ismidir.
اَلتَّرْكُ [et-terk] (tâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesneden ferâgat etmek; tekûlu: تَرَكْتُ الشَّيْءَ تَرْكًا إِذَا خَلَّيْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı