اَلتَّرْفِيحُ [et-terfîḩ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) تَرَفِّي [tereffî] maʹnâsınadır ki te΄ehhül eden kimseye بِالرِّفَاءِ وَالْبَنِينَ Yaʹnî “Birbiriniz ile hüsn-i imtizâc edip döllü döşlü olasız” diye duʹâ eylemekten ʹibârettir; yukâlu: رَفَّحَهُ تَرْفِيحًا إِذَا قَالَ لَهُ بِالرِّفَاءِ وَالْبَنِينَ Ve رَفَّحَ kelimesinin aslı رَفَّأَ idi kurb-i mahrec sebebiyle hemze ḩâ’ya mübeddel oldu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı