اَلإِيئَابُ [el-î΄âb] (اِيجَابٌ [îcâb] vezninde) Bir kimseyi darıltmak maʹnâsınadır; tekûlu: اَوْأَبْتُهُ أَيْ أَغْضَبْتُهُ
اَلْإِيئَابُ [el-î΄âb] (إِيجَابٌ [îcâb] vezninde) Bir kimseye şerm ve hayâ olunacak bir iş etmek maʹnâsınadır; ʹalâ-kavlin darıltmak ve ʹalâ-re΄yin bir hâcet-mendi züll ü hakâretle redd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَوْأَبَهُ إِيئَابًا إِذَا فَعَلَ بِهِ فِعْلاً يُسْتَحْيَى مِنْهُ أَوْ أَغْضَبَهُ أَوْ رَدَّهُ عَنْ حَاجَتِهِ بِخِزْيٍ وَيُقَالُ فِيهِ أَتْأَبَهُ بِالتَّاءِ Şârihin beyânına göre bunun aslı أَوْأَبَ idi, vâv tâ’ya kalb olundu.
اَلْإِيئَابُ [el-î΄âb] (hemze-i evvelinin kesri ve yâ’nın sükûnu ve hemze-i sâniyenin fethi ve meddiyle إِفْعَالٌ [ifʹâl] vezni üzere) Utanacak iş etmek; yukâlu: أَوْأَبْتُهُ أَيْ فَعَلْتُ بِهِ فِعْلًا يُسْتَحْيَا مِنْهُ Ve
إِيئَابٌ [î΄âb] Bir kimseyi hâcetten geri döndürmeğe de derler; tekûlu: أَوْأَبْتُهُ إِذَا رَدَدْتَهُ عَنْ حَاجَتِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı