اَلتَّفَاحُشُ [et-tefâḩuş] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Açıktan fuhş söylemek ve işlemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَاحَشَ الرَّجُلُ إِذَا أَتَى بِالْفُحْشِ وَأَظْهَرَهُ
اَلتَّفَاحُشُ [et-tefâḩuş] (tâ’nın fethi ve ḩâ’nın zammıyla) Bi-maʹnâhu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı