اَلتَّفَاطُمُ [et-tefâṯum] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Bir adamın memeden kesilmiş kuzuları ve oğlakları yine analarına koşuşup üşüşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَفَاطَمَ الْقَوْمُ إِذَا لَهِجَ بَهْمُهُمْ بِأُمَّهَاتِهَا بَعْدَ الْفِطَامِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı