Kamus-ı Muhit - الجش maddesi

اَلْجُشُّ [el-cuşş] (cîm’in zammıyla) Dağa denir; cemʹi جِشَاشٌ [cişâş] gelir cîm’in kesriyle. Ve جُشُّ اللَّيْلِ [cuşşu’l-leyl] geceden bir sâʹata ıtlâk olunur; yukâlu: مَضَى جُشٌّ مِنَ اللَّيْلِ أَيْ سَاعَةٌ مِنْهُ Ve dudak gibi obrulup kalkmış kalınca tepe tarzında yere ıtlâk olunur. Ve Ṡûr ile Ṯaberiyye beyninde bir şehr ismidir. Ve Ḩicâz’da Cuşem kabîlesi yurdunda bir küçük dağın adıdır. Ve Ece΄ nâm dağın yânında bir dağın ismidir ki tepesinde ʹÂd kavminin sahreden oyulmuş meskenleri ve âsâr-ı ʹacîbeleri vardır.

اَلْجَشُّ [el-ceşş] (cîm’in fethi ve şîn’in teşdîdiyle) Bir nesneyi bulgur gibi rîze rîze dövüp ufatmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ الشَّيْءَ جَشًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَقَّهُ وَكَسَرَهُ Ve değnekle vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ فُلاَنًا بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا Ve süpürmek maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ الْمَكَانَ إِذَا كَنَسَهُ Ve kuyu ayırtlamak maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ الْبِئْرَ إِذَا نَقَّاهَا Ve bir adam gözünü sıkıp yaş çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ الْبَاكِي دَمْعَهُ إِذَا امْتَرَاهُ وَاسْتَخْرَجَهُ Ve kuyunun içini gereği gibi silip süpürüp temiz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: جَشَّ الْبِئْرَ إِذَا كَنَسَهَا وَنَقَّاهَا Ve

جَشٌّ [ceşş] Dürüşt ve haşin taşlık yere denir; yukâlu: مَوْضِعٌ جَشٌّ أَيِ الْخَشِنُ الْحِجَارَةِ Ve

جَشُّ الدَّابَّةِ [ceşşu’d-dâbbet] Davarın beline denir; yukâlu: ضَرَبَ جَشَّ الْحِمَارِ أَيْ وَسَطَهُ Ve

جَشُّ الْفِقَرِ [ceşşu’l-fiḵar] Omurga kemiklerinin vasatına denir, niteki bu iki maʹnâda جُشَّانٌ [cuşşân] dahi denir cîm’in zammıyla.

Vankulu Lugatı - الجش maddesi

اَلْجَشُّ [el-ceşş] (cîm’in fethi ve şîn’in teşdîdiyle) Dövmek ve ufatmak; yukâlu: جَشَشْتُ الشَّيْءَ أَجُشُّهُ جَشًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا دَقَّقْتَهُ وَكَسَّرْتَهُ Ve

جَشٌّ [ceşş] Değnekle vurmağa dahi derler; yukâlu: جَشَّهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا Ve kuyuyu üğürtleyip pâk etmeğe dahi derler; tekûlu: جَشَشْتُ الْبِئْرَ إِذَا كَنَسْتَهَا وَنَقَّيْتَهَا