اَلْجِيمُ [el-cîm] (مِيمٌ [mîm] vezninde) Esrimiş, dişiye kızmış deveye denir. Ve dîbâ taʹbîr olunan kumaşa denir, دِيبَاجٌ [dîbâc] maʹnâsına. Lafz-ı mezbûrun bu maʹnâlara vürûdu Kitâbu’l-Cîm mü΄ellifi Ebû ʹAmr’dan nâkil olarak baʹzı ʹulemâ-i kirâmdan mesmûʹumuz oldu. Ve
جِيمٌ [cîm] Hurûf-ı hecâdan bir harf-i maʹhûdedir ve mü΄ennestir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı