اَلْحَبَنُ [el-ḩaben] (fethateynle) Bir marazdır ki insânın karnında ʹârız olmakla karın şişip kabarır, beyne’l-etıbbâ΄ istiskâ dedikleri ʹillettir; yukâlu: بِهِ حَبَنٌ وَهُوَ دَاءٌ فِي الْبَطْنِ يَعْظُمُ مِنْهُ
اَلْحَبْنُ [el-ḩabn] (ḩâ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla ve fethiyle) İstiskâ ʹilletine mübtelâ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حُبِنَ الرَّجُلُ عَلَى الْمَجْهُولِ وَحَبِنَ حَبْنًا وَحَبَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَصَابَهُ حَبَنٌ Ve
حَبْنٌ [ḩabn] Pür-gazab olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: حَبِنَ عَلَيْهِ حَبَنًا إِذَا امْتَلَأَ غَضَبًا
اَلْحِبْنُ [el-ḩibn] (ḩâ’nın kesriyle) Maymun dedikleri cânvere denir. Ve bir gûne kabarcık ismidir ki kan çıbanı gibi bedende zuhûr eder. Ve mutlakan bedende zuhûr edip şişip irinlenen sivilce ve yara makûlesine denir. Ve kan çıbanına denir; cemʹi حُبُونٌ [ḩubûn] gelir.
اَلْحَبَنُ [el-ḩaben] (fethateynle) Zikr olunan maraza mübtelâ olmak; yukâlu: حَبِنَ الرَّجُلُ يَحْبَنُ حَبَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
اَلْحِبْنُ [el-ḩibn] (ḩâ’nın kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Bir nesnedir ki çıban misâlinde bedende zâhir olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı