اَلدُّمَّلُ [ed-dummel] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) ve
اَلدُّمَلُ [ed-dumel] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Çıbana denir, خُرَاجٌ [ḣurâc] maʹnâsına. Müşeddedenin cemʹi دَمَامِيلُ [demâmîl]dir. Şârih der ki çıbana دُمَّلٌ [dummel] ıtlâkı إِنْدِمَالٌ [indimâl]i tefe΄΄ülüne mebnîdir.
اَلدَّمْلُ [ed-deml] (حَمْلٌ [ḩaml] vezninde) ve
اَلدَّمَلَانُ [ed-demelân] (fetehâtla) Tarlayı gübre ile ıslâh eylemek yâhûd gübrelemek maʹnâsınadır; yukâlu: دَمَلَ الْأَرْضَ دَمْلًا وَدَمَلَانًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَصْلَحَهَا أَوْ سَرْقَنَهَا Ve nâs beynlerini ıslâh eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: دَمَلَ بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَصْلَحَ Ve çıban onulup sağalmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَمِلَ الدُّمَّلُ دَمْلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا بَرِئَ Ve çıbanı sağaltmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَمَلَ الدَّوَاءُ الدُّمَّلَ دَمْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا بَرَّأَهُ Ve
دَمْلٌ [deml] Rıfk ve mülâyemet maʹnâsınadır; yukâlu: عَامَلَهُ بِالدَّمْلِ أَيْ بِالرِّفْقِ
اَلدُّمَّلُ [ed-dummel] (dâl’ın zammı ve mîm’in fethi ve teşdîdiyle) Çıban.
اَلدَّمْلُ [ed-deml] (dâl’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Yere fışkı saçmak; tekûlu: دَمَلْتُ الْأَرْضَ إِذَا رَسْقَنْتَهَا Ve kavmin arasın ıslâh etmeğe dahi derler; tekûlu: دَمَلْتُ بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَصْلَحَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı