اَلسَّفْيُ [es-sefy] (sîn’in fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Yel toprak savurmak yâhûd tozutup götürmek maʹnâsınadır; yukâlu: سَفَتِ الرِّيحُ التُّرَابَ تَسْفِيهِ سَفْيًا إِذَا ذَرَتْهُ أَوْ حَمَلَتْهُ
اَلسَّافِي [es-sâfî] ve
اَلسَّفِيُّ [es-sefiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Savrulan toprağa denir. Ve
سَفِيٌّ [sefiyy] Sefîh adama denir.
اَلسَّفْيُ [es-sefy] (sîn’in fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Yel toprağı savurmak; tekûlu: سَفَتِ الرِّيحُ التُّرَابَ تَسْفِيهِ سَفْيًا إِذَا ذَرَتْهُ
اَلسَّفِيُّ [es-sefiyy] (sîn’in fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Savrulan toprak.Ve buluta dahi سَفِيٌّ [sefiyy] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı