اَلسِّقَايَةُ [es-siḵâyet] (sîn’in kesri ve zammıyla) ve
اَلْمِسْقَاةُ [el-misḵât] (mîm’in fethi ve kesriyle) Su içecek mevziʹe denir, suvat ve çeşme ve havuz gibi. Ve
سِقَايَةٌ [siḵâyet] Su içecek kaba denir, maşraba maʹnâsına.
اَلسَّقَّايَةُ [es-saḵḵâyet] (sîn’in fethi ve ḵâf’ın teşdîdiyle) Bi-maʹnâhâ; yukâlu: إِمْرَأَةٌ سَقَّاءَةٌ وَسَقَّايَةٌ Ve fi’l-meseli: “إِسْقِ رَقَاشِ إِنَّهَا سَقَّايَةٌ” Ve رَقَاشِ [Reḵâşi] Bir ʹavretin ismidir, yaʹnî رَقَاشِ [reḵâşi] sakkâ olduğu için sakye müstahaktır. Ve bu mesel şol kimse hakkında darb olunur ki muhsin olmağın ihsâna lâyık ola.
اَلسِّقَايَةُ [es-siḵâyet] (sîn’in kesri ile) Musluk ki ondan âyende ve revende su içer demişlerdir, Ḵur΄ân-ı ʹazîm’de olan سِقَايَةٌ [siḵâyet]ten murâd şol kadehtir ki melik onunla içerdi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı