اَلشِّحَاحُ [eş-şiḩâḩ] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Âteşi çıkmayan çakmağa denir; yukâlu: زَنْدٌ شِحَاحٌ إِذَا كَانَ لاَ يُورِي Ve pek az suya ıtlâk olunur; yukâlu: مَاءٌ شِحَاحٌ أَيْ نَكِدٌ غَيْرُ غَمْرٍ
اَلشَّحَاحُ [eş-şeḩâḩ] (جَبَانٌ [cebân] vezninde) ve
اَلشَّحِيحُ [eş-şeḩîḩ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلشَّحْشَحُ [eş-şaḩşaḩ] (فَدْفَدٌ [fedfed] vezninde) ve
اَلشَّحْشَاحُ [eş-şaḩşâḩ] (حَثْحَاثٌ [ḩašamp;ḩâšamp;] vezninde) ve
اَلشَّحْشَحَانُ [eş-şeḩşeḩân] (مَعْمَعَانٌ [maʹmeʹân] vezninde) Hırsa mukârin buhl ve imsâkla muttasıf nâkese denir. Ve شَحَاحٌ [şeḩâḩ] ve شَحِيحٌ [şeḩîḩ]in cemʹleri شِحَاحٌ [şiḩâḩ] gelir, كِبَارٌ [kibâr] gibi ve أَشِحَّةٌ [eşiḩḩat] gelir, أَصِحَّةٌ [aṡiḩḩat] gibi ve أَشِحَّاءُ [eşiḩḩâ΄] gelir, أَطِبَّاءُ [eṯibbâ΄] gibi.
اَلشِّحَاحُ [eş-şiḩâḩ] (şîn’in kesriyle) شَحِيحٌ [şeḩîḩ]in cemʹi; yukâlu: قَوْمٌ شِحَاحٌ
اَلشَّحَاحُ [eş-şeḩâḩ] (şîn’in fethiyle) Bahîldir, شَحِيحٌ [şeḩîḩ] maʹnâsına. Ve
شَحَاحٌ [şeḩâḩ] Şol yere derler ki onda su akmaya, illâ ziyâde yağmur yağdığı hînde. Ve
شَحَاحٌ [şeḩâḩ] Şol çakmağa derler ki odu çıkmaya; yukâlu: زَنْدٌ شَحَاحٌ إِذَا لَمْ يُورِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı