اَلشَّيْنُ [eş-şeyn] زَيْنٌ [zeyn] vezninde ve muhâlifidir ki bir nesneyi lekeleyip maʹyûb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَانَهُ يَشِينُهُ شَيْنًا ضِدُّ زَانَهُ
اَلشِّينُ [eş-şîn] (kesr-i şîn’le) Hurûf-ı mehmûseden bir harftir, تَنْغِيمٌ [tenġîm] ve تَفْشِيَةٌ [tefşiyet] sıfatlarından behre-dâr yaʹnî telaffuzda intişârı olup vakf hâlinde cereyân-ı savtı mutazammındır ve mahreci şecr yaʹnî mefrec-i femdir ki mahrec-i cîm civârındadır.
اَلشَّيْنُ [eş-şeyn] (şîn’in fethi ve yâ’nın sükûnuyla) زَيْنٌ [zeyn]in hilâfıdır ki bir nesneyi kabîh etmek maʹnâsınadır; yukâlu: شَانَهُ يَشِينُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَعَلَهُ قَبِيحًا
اَلشِّينُ [eş-şîn] (şîn’in kesri ve meddiyle) Bir harfin ismidir, hurûf-ı hecâdan.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı