اَلصَّخْبُ [eṡ-ṡaḣb] (ṡâd’ın ve ḣâ-yı muʹcemenin fethiyle) Pek haykırıp feryâd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: صَخِبَ الرَّجُلُ صَخْبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا صَاتَ شَدِيدًا
اَلصَّخَّابُ [eṡ-ṡaḣḣâb] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve
اَلصَّخِبُ [eṡ-ṡaḣib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلصَّخُوبُ [eṡ-ṡaḣûb] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve
اَلصَّخْبَانُ [eṡ-ṡaḣbân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Pek haykırıp sayha ve feryâd eden kimseye denir. Ve صَخْبَانٌ [ṡaḣbân] lafzının cemʹi صُخْبَانٌ [ṡuḣbân] gelir ṡâd’ın zammıyla. Bunların mü΄ennesi صَخِبَةٌ [ṡaḣibet]tir, (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde ve صَخَّابَةٌ [ṡaḣḣâbet] ve صُخُبَّةٌ [ṡuḣubbet]tir, عُتُلَّةٌ [ʹutullet] vezninde ve صَخُوبٌ [ṡaḣûb]dur, صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde.
اَلصَّخْبُ [eṡ-ṡaḣb] (ṡâd’ın fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) Çağırmak ve haykırmak; yukâlu: صَخِبَ صَخْبًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı