اَلضَّهْيَدُ [eḋ-ḋahyed] (ḋâd’ın ve yâ’nın fethiyle) Sulb ve şedîd olan adama denir ki cebbâr ve kahhâr ola; yukâlu: رَجُلٌ ضَهْيَدٌ أَيْ صُلْبٌ شَدِيدٌ Ve
ضَهْيَدٌ [Ḋahyed] Bir mevziʹ adıdır, ʹalâ-kavlin bu ṡâd-ı mühmeledir. Bundan gayrı faʹyel vezninde mesmûʹ değildir. Şârih der ki عَتْيَدٌ [ʹatyed] kelimesi dahi vâriddir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı