Kamus-ı Muhit - العهدة maddesi

اَلْعَهْدَةُ [el-ʹahdet] (ʹayn’ın fethiyle) ve

اَلْعِهْدَةُ [el-ʹihdet] (ʹayn’ın kesriyle) ve

اَلْعِهَادُ [el-ʹihâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bunlar da evvel-i bahâr yağmuruna denir.

اَلْعُهْدَةُ [el-ʹuhdet] (عُمْدَةٌ [ʹumdet] vezninde) ʹAhd ve emân tahrîr olunmuş sahîfeye denir ki ʹahd-nâme taʹbîr olunur. Kezâlik beyʹ ü şirâ mâddesi muharrer olan varaka denir. Huccet ve temessük ve hatt ve kitâbette olan zaʹf ve redâ΄et hâletine denir; yukâlu: فِي خَطِّهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Kezâlik ʹakl ve idrâkte olan zaʹf ve noksâna denir; yukâlu: فِي عَقْلِهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve

عُهْدَةٌ [ʹuhdet] Makâm-ı nefyde ricʹat maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: لاَ عُهْدَةَ لِي أَيْ لاَ رِجْعَةَ Ve

عُهْدَةٌ [ʹuhdet] Bir gûne kefâlete ıtlâk olunur ki üzerine almak ve boynuna atmak taʹbîr olunur, kefâlet-i ʹâdiyedir, meselâ tekûlu: عُهْدَتُهُ عَلَى فُلاَنٍ أَيْ مَا َأُدْرِكَ فِيهِ مِنْ دَرَكٍ فَإِصْلاَحُهُ عَلَيْهِ

Vankulu Lugatı - العهدة maddesi

اَلْعُهْدَةُ [el-ʹuhdet] (ʹayn’ın zammı ve hâ’nın sükûnuyla) Bir nesne henüz vukûʹ bulmamağa derler; yukâlu: فِي الْأَمْرِ عُهْدَةٌ أَيْ لَمْ يُحْكَمْ بَعْدُ Ve zaʹf maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: فِي عَقْلِهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve dönmemek maʹnâsına da gelir; yukâlu: لَا عُهْدَةَ أَيْ لَا رِجْعَةَ tekûlu. أَبِيعُكَ الْمَلَسَى لَا عُهْدَةَ أَيْ تَتَمَلَّسُ وَتَتَفَلَّتُ فَلَا تَرْجِعْ إِلَيَّ [ Ve] تَمَلُّسٌ [temellus] sürʹatle yürümeğe ve تَفَلُّتٌ [tefellut] bir nesneden halâs bulup gitmeğe derler, pes bilâ-rücûʹ beyʹ etmek maʹnâsına olur. Ve عُهْدَةٌ [ʹuhdet] şirâ kâğıdına dahi derler. Ve kefâlet maʹnâsına da gelir; yukâlu: عُهْدَتُهُ عَلَى فُلَانٍ أَيْ مَا أَدْرَكَ فِيهِ مِنْ دَرَكٍ فَإِصْلَاحُهُ عَلَيْهِ