اَلْعَيْمَى [el-ʹaymâ] (ʹayn’ın fethi ve yâ’nın sükûnu ve elifin kasrıyla) Mü΄ennesi, süte iştihâsı olan ʹavret maʹnâsına. Ve
عَيْمَانُ [ʹaymân] Mâlının aʹlâsı giden kimse; yukâlu: رَجُلٌ عَيْمَانُ أَيْمَانُ إِذَا ذَهَبَتْ إِبِلُهُ وَمَاتَتِ امْرَأَتُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı