اَلْعِيفَةُ [el-ʹîfet] (ʹayn’ın kesriyle) Mâlın güzîde ve hıyârına denir.
اَلْعَيْفَةُ [el-ʹayfet] (عَيْبَةٌ [ʹaybet] vezninde) Maʹnâ-yı mezbûrdan ismdir; yukâlu: تَحْتَ عَيْفَةِ الطَّائِرِ شَيْءٌ أَيْ حَوْمَتِهِ Ve
عَيْفَةُ [ʹayfet] ki Muġîre b. Şuʹbe radıyallâhu ʹanhu hazretlerinin işbu “وَلاَ تَحْرُمُ الْعَيْفَةُ” kavlinde vâkiʹdir, lohusa hatunun memesinde sütü tıkanıp idrâr eylememekle memesinin yolları açılmak için bir âher emzikli hatun bir yudum yâ iki yudum o lohusaya emzirmek murâddır. Bu resme إِرْضَاعٌ [irḋâʹ] mezbûreye istihcân ve istikrâhı mûcib olduğundan عَيْفَةٌ [ʹayfet] ıtlâk olundu. Pes Ebû ʹUbeyd’in لاَ نَعْرِفُ الْعَيْفَةَ وَلَكِنْ نُرَاهَا الْعُفَّةَ ʹunvânıyla inkârı mahz kusûrundan nâşîdir.
اَلْعِيفَةُ [el-ʹîfet] (ʹayn’ın kesri ve meddiyle) İsmdir, kuş konmada tereddüd etmek maʹnâsında.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı