اَلْغَوْطُ [el-ġavṯ] (سَوْطٌ [savṯ] vezninde) Tiride denir ki ekl olunur; tekûlu: أَطْعَمَنَا غَوْطًا أَيْ ثَرِيدًا Ve masdar olur, çukur kazmak maʹnâsına; yukâlu: غَاطَ الْحُفْرَةَ يَغُوطُ غَوْطًا إِذَا حَفَرَهَا Ve bir nesne şey΄-i âher içre girmek maʹnâsına yukâlu: غَاطَ فِيهِ إِذَا دَخَلَ فِيهِ Ve çukur olarak düz ve geniş arza denir.
اَلْغَوْطُ [el-ġavṯ] (ġayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) İçeri girmek, duhûl maʹnâsına.
اَلْغُوطُ [el-ġûṯ] (ġayn’ın zammı ve meddiyle) Cemʹi. Ve
اَلْغِيطَانُ [el-ġîṯân] (ġayn’ın kesri ve meddiyle) Kezâlik cemʹi. Ve غِيطَانٌ [ġîṯân]da vâv yâ’ya münkalib oldu, mâ-kabli meksûr olduğu için, pes ʹArab tâ΄ifesinden biri kazâ-yı hâcet etmeli olsa çukur yere mürâcaʹat ederdi, pes her kazâ-yı hâcet edene أَتَى الْغَائِطَ dediler غَائِطٌ [ġâ΄iṯ] ile necâset irâde edip.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı