اَلْفُتُحُ [el-futuḩ] (zammeteynle) Dâ΄imâ açık olan büyük kapıya denir, hânedân kapısı gibi; yukâlu: بَابٌ فُتُحٌ أَيْ وَاسِعٌ مَفْتُوحٌ Ve bu غُلُقٌ [ġuluḵ] mukâbilidir ki dâ΄imâ mesdûd olan kapıya denir, bâb-ı bahîl gibi. Kâle fi’l-Esâs فِنَاءُ اللهِ فُسُحٌ وَبَابُ اللهِ فُتُحٌ Ve
فُتُحٌ [futuḩ] Ağızı bol şişeye ıtlâk olunur. Ve ağızının tıkacı ve bağı ve gılâfı olmayan şişeye denir.
اَلْفَتْحُ [el-fetḩ] (fâ’nın fethi ve tâ-yı fevkiyyenin sükûnuyla) Kapalı nesneyi açmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَتَحَ الْبَابَ فَتْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ ضِدُّ أَغْلَقَهُ
اَلْفُتْحُ [el-futḩ] (fâ’nın zammı ve tâ’nın sükûnuyla) Vâsiʹ ve meftûh kapı; ve yukâlu: قَارُورَةٌ فُتْحٌ أَيْ وَاسِعَةُ الرَّأْسِ Yaʹnî ağzı büyük şîşe. Kisâ΄î eyitti: قَارُورَةٌ فُتْحٌ demek, kılıfsız ve ağzı bağsız şîşe demek olur. Pes فُتْحٌ [futḩ] فُعْلٌ [fuʹl] vezni olur, مَفْعُولٌ [mefʹûl] maʹnâsına.
اَلْفَتْحُ [et-fetḩ] (fâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Açmak; yukâlu: فَتَحْتُ الْبَابَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve
فَتْحٌ [fetḩ] Vilâyet açmağa ve mansûr ve muzaffer olmağa dahi derler. Ve
فَتْحٌ [fetḩ] Akarsuya dahi derler, gerek pınardan aksın gerek gayrı yerden aksın. Ve
فَتْحٌ [fetḩ] Nâkanın memesi deliği büyük olmağa dahi derler; yukâlu: فَتَحَتِ النَّاقَةُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı