اَلْقِرْمِلُ [el-ḵirmil] (زِبْرِجٌ [zibric] vezninde) Besirek devenin yavrusuna denir, ʹalâ-kavlin iki hörgüçlü deveye denir. Ve nisvânın saç bağlarına denir, nezkep taʹbîr olunur. Ve tüyleri çok hurde develere denir, قِرْمِلِيَّةُ [ḵirmiliyyet] dahi denir.
اَلْقَرْمَلُ [el-ḵarmel] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Bir cins dikensiz be-gâyet zaʹîf şecerin ismidir, ayakla basılıp çiğnendikte hemân yarılıp dağılır; müfredi قَرْمَلَةٌ [ḵarmelet]tir; ve minhu’l-meselu: “ذَلِيلٌ عَاذَ بِقَرْمَلَةٍ” Bir adam kendi derdine dermân olmayacak bir denî ve bî-hayr adama ilticâ ve mürâcaʹat eyledikte darb olunur. Ve
قَرْمَلٌ [Ḵarmel] ʹUrve b. Verd’in feresi ismidir.
اَلْقِرْمِلُ [el-ḵirmil] (ḵâf’ın ve mîm’in kesriyle ve râ’nın mâ-beynde sükûnuyla) Besirek devenin yavrusu.
اَلْقَرْمَلُ [el-ḵarmel] (ʹalâ-vezni جَعْفَر [caʹfer] eyzan) Bir zaʹîf ağaçtır ki onun dikeni yoktur. Ve fi’l-meseli: “ذَلِيلٌ عَاذَ بِقَرْمَلَةٍ” Yaʹnî şol zelîldir ki قَرْمَلٌ [ḵarmel] ağacın penâh edinmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı