اَلْمِحَسَّةُ [el-miḩasset] (mîm’in kesriyle) Kaşağıya denir, فِرْجَوْنٌ [fircevn] maʹnâsına.
اَلْمَحَسَّةُ [el-meḩasset] (mîm’in ve ḩâ’nın fethiyle) Dübüre ıtlâk olunur, mahall-i savt-ı hafî olmak münâsebetiyle.
اَلْمِحَسَّةُ [el-miḩasset] (mîm’in kesri ve ḩâ’nın fethiyle) Kaşağı ki onunla davarın arkasın kaşırlar.
اَلْمَحَسَّةُ [el-meḩasset] (mîm’in fethiyle) Bir nesne yakacak mahall; yukâlu: اَلْبَرْدُ مَحَسَّةٌ لِلْكَلَإِ أَيْ يُحْرِقُهُ Ve
مَحَسَّةٌ [meḩasset] مَحَشَّةٌ [meḩaşşet] maʹnâsında lügattır, şîn-i muʹceme ile ve مَحَشَّةٌ [meḩaşşet] dübüre derler, oturak yeri maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı