اَلْمَدْعَسُ [el-medʹas] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Bir nesnenin tamaʹ olunacak yerine, kezâlik tamaʹ taʹalluk edecek nesneye denir; yukâlu: هُوَ لَيْسَ بِمِدْعَسٍ أَيْ مَطْمَعٍ Ve cimâʹ maʹnâsınadır; pes bunda masdar-ı mîmî olur.
اَلْمُدَّعَسُ [el-muddeʹas] (مُدَّخَرٌ [muddeḣar] vezninde) Sahrâda ehl-i bâdiyenin ekmek pişirecek ve poğaça gömecek ve et biryân edecek yerlerine denir ki fırın edindikleri yer olacaktır.
اَلْمِدْعَسُ [el-midʹas] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Bu dahi nâsın çiğnemeleriyle mülâyim olan yola denir; yukâlu: طَرِيقٌ مِدْعَاسٌ وَمِدْعَسٌ إِذَا لَيَّنَتْهُ الْمَارَّةُ Ve tîz sancılır olan mızrağa denir. Ve mızrak sançmakta çîre-dest olan adama denir; yukâlu: رُمْحٌ مِدْعَسٌ أَيْ يُدْعَسُ بِهِ ve yukâlu: رَجُلٌ مِدْعَسٌ أَيْ طَعَّانٌ
اَلْمُدَّعَسُ [el-muddeʹas] (mîm’in zammı ve dâl’ın fethi ve teşdîdiyle ve ʹayn’ın dahi fethiyle) Sahrâda halkın ekmek pişirecek yeri ve poğaça gömecek ve et biryân edecek yeri. Ve bâb-ı إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl]den olur دَعْسٌ [daʹs]tan, حَسْوٌ [ḩasv] maʹnâsına.
اَلْمِدْعَسُ [el-midʹas] (mîm’in kesri ve ʹayn’ın fethiyle) Gönder, rumh maʹnâsına. Baʹzılar eyitti: مَدَاعِسُ [medâʹis] şol gönderlerdir ki ağır olup muhkem ola. Ve bu Ebû ʹUbeyd rivâyetidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı