اَلْمَدْعِيُّ [el-medʹiyy] (شَرْقِيٌّ [şarḵiyy] vezninde) Nesebi husûsunda makdûh ve müttehem kimseye denir, مَدْعَةٌ [medʹat]e mensûbdur ki içi kof nârcîldir yâhûd bu دِعْوَةٌ [diʹvet] lafzındandır ki nesebde olan iddiʹâya denir. Bu kavl دِعْوَةٌ [diʹvet] lafzında دِعْيَةٌ [diʹyet] diyen lügatına mebnîdir ki mîm zâ΄id olur; yukâlu: رَجُلٌ مَدْعِيٌّ أَيْ مُتَّهَمٌ فِي نَسَبِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı