اَلْمِرْءَاسُ [el-mir΄âs] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) Şol ata denir ki koşuya giderken berâberinde giden atların başlarını ısırır ola, ʹalâ-kavlin sebk ve takaddüm cihetiyle re΄îsleri olur ola; yukâlu: فَرَسٌ مِرْءَاسٌ إِذَا كَانَ يَعَضُّ رُؤُوسَ الْخَيْلِ فِي الْمُجَارَاةِ أَوِ الَّذِي يَرْأَسُ فِي تَقَدُّمِهِ وَسَبْقِهِ Ve başından gayrı yerde şahm ve kuvveti kalmamış deveye denir, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلْمُرَأَّسُ [el-mure΄΄es] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) ve
اَلْمِرءَاسُ [el-mir΄âs] (مِصْبَاحٌ [miṡbâḩ] vezninde) ve
اَلرَّؤُوسُ [er-re΄ûs] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Şol deveye ıtlâk olunur ki başından gayrı ʹuvzunda şahm ve kuvvet kalmamış ola; yukâlu: بَعِيرٌ مُرَأَّسٌ وَمِرْءَاسٌ وَرَؤُوسٌ إِذَا لَمْ يَبْقَ لَهُ طِرْقٌ إِلاَّ فِي رَأْسِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı