اَلْمَشِيدُ [el-meşîd] (مَتِينٌ [metîn] vezninde) Zikr olunan sıva ile sıvanmış binâya denir; yukâlu: حَائِطٌ وَقَصْرٌ مَشِيدٌ أَيْ مَعْمُولٌ يَعْنِي مَبْنِيٌّ بِالشِّيدِ Ve bu مَكِيلٌ [mekîl] gibi ism-i mefʹûldür.
اَلْمُشَيَّدُ [el-muşeyyed] (مُؤَيَّدٌ [mu΄eyyed] vezninde) Mutavvel yaʹnî havâya doğru refʹ ve iʹlâ olunmuş binâya denir.
اَلْمَشِيدُ [el-meşîd] (mîm’in fethi ve şîn’in kesriyle) Sıvanmış nesne.
اَلْمُشَيَّدُ [el-muşeyyed] (mîm’in zammı ve şîn’in fethi ve yâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Uzun olan nesne, mutavvel maʹnâsına. Ve Kisâ΄î eyitti: مَشِيدٌ [meşîd] mîm’in fethi ve şîn’in kesriyle vâhid içindir; ve minhu kavlu taʹâlâ: ﴿وَقَصْرٍ مَشِيدٍ﴾ (الحج 45) Ve مُشَيَّدٌ [muşeyyed] cemʹ içindir; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ﴾ (النساء 78)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı