الْمُضَاهَأَةُ [el-muḋâhe΄et] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) مُضَاهَاةٌ [muḋâhât] lafzında lügattir ki bir nesneye müşâbih ve müşâkil olmak maʹnâsınadır; yukâlu: ضَاهَأَهُ مُضَاهَأَةً أَيْ ضَاهَاهُ Ve rıfk u sühûletle muʹâmele eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: ضَاهَأَ بِهِ إِذَا رَفَقَ بِهِ
اَلْمُضَاهَأَةُ [el-muḋâhe΄et] Müşâkele; yukâlu: ضَاهَأْتُ وَضَاهَيْتُ يُهْمَزُ وَلَا يُهْمَزُ Ve kuri΄e bihimâ kavluhu taʹâlâ: ﴿يُضَاهِؤُنَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا﴾ (التوبة 30) Ve fi’l-Ḵâmûs: ضُهَاءٌ [ḋuhâ΄] ʹalâ-vezni غُرَاب [ġurâb] bir mevziʹin ismidir ki Sâʹide b. Cu΄eyye oğlu onda defn olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı