Kamus-ı Muhit - المضر maddesi

اَلْمَضِيرُ [el-meḋîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

اَلْمَضِرُ [el-meḋir] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْمَاضِرُ [el-mâḋir] Ekşi olup kekremti olan süte denir.

اَلْمُضِرُّ [el-muḋirr] (ism-i fâʹil bünyesiyle) Bir nesneye pek yakın gelip çatmış nesneye denir; yukâlu: صَارَ مُضِرًّا إِلَيْهِ أَيْ دَانِيًا Ve zevcesi üzere ortak alan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ مُضِرٌّ وَامْرَأَةٌ مُضِرٌّ وَمُضِرَّةٌ

اَلْمَضْرُ [el-maḋr - el-meḋar] (mîm’in fethi ve ḋâd-ı muʹcemenin sükûnuyla ve fethateynle) ve

اَلْمُضُورُ [el-muḋûr] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Süt ekşiyip ağarmak maʹnâsınadır. Bu hâlet henüz uyup yoğurt olmamakla kekremtilik peydâ edip dili burmasında olur. Kezâlik bu keyfiyyet hamra ve nebîze de ʹârız olur; yukâlu: مَضَرَ اللَّبَنُ أَوِ النَّبِيذُ وَمَضِرَ وَمَضُرَ مَضْرًا وَمَضَرًا وَمُضُورًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا حَمُضَ وَابْيَضَّ

اَلْمِضْرُ [el-miḋr] (mîm’in kesriyle) ve

اَلْمَضِرُ [el-meḋir] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Heder ve bâtıl maʹnâsınadır; yukâlu: ذَهَبَ دَمُهُ خِضْرًا مِضْرًا وَخَضِرًا مَضِرًا أَيْ هَدَرًا Bunlarda itbâʹ değildir. Ve itbâʹ olarak tâze ve tariyy mahallinde istiʹmâl olunur; tekûlu: خُذْهُ خِضْرًا مِضْرًا وَخَضِرًا مَضِرًا أَيْ غَضًّا طَرِيًّا

Vankulu Lugatı - المضر maddesi

اَلْمُضِرُّ [el-muḋirr] (mîm’in zammı ve ḋâd’ın kesriyle) Şol kimsedir ki onun üzerine mâl-ı kesîr akşamlaya. Ve bu ضَرَّةٌ [ḋarret]ten me΄hûzdur ki mâl-ı kesîr maʹnâsınadır.

اَلْمِضْرُ [el-miḋr] (mîm’in kesri ve ḋâd’ın sükûnuyla) Heder maʹnâsında itbâʹan zikr olunur; yukâlu: ذَهَبَ دَمُهُ خِضْرًا مِضْرًا Ve Kisâ΄î بِضْرًا dahi rivâyet etmiştir bâ-i muvahhade ile.