اَلْمَلاَحِسُ [el-melâḩis] (مَلْحَسٌ [melḩas] cemʹidir ki ism-i mekândır, yalayacak yere denir; ve minhu kavluhum: تَرَكْتُهُ بِمَلاَحِسِ الْبَقَرِ أَيْ بِمَوَاضِعَ تَلْحَسُ الْبَقَرُ يَعْنِي بَقَرُ الْوَحْشِ فِيهَا أَوْلاَدَهَا وَيُرْوَى بِمَلْحَسِ الْبَقَرِ أَوْلاَدَهَا أَيْ بِمِوْضِعِ مَلْحَسِ الْبَقَرِ أَوْلاَدَهَا Evvele göre “Ben onu yaban sığırlarının kendi evlâdlarını yaladıkları yerlerde bırakıp geldim” ve ikinciye göre مَلْحَسٌ [melḩas] masdar olup ve kelâmda muzâf mahzûf olur, ʹale’l-vecheyn murâd “Issız beyâbânda terk eyledim” demektir.
اَلْمَلَاحِسُ [el-melâḩis] (mîm’in fethi ve ḩâ’nın kesriyle) Yalayacak yerler. Ve kavluhum: “تَرَكْتُ فُلَانًا بِمَلَاحِسِ الْبَقَرِ” مِثْلُ قَوْلِهِمْ “بِمَبَاحِثِ الْبَقَرِ” Yaʹnî “Sığır otlağı olan ıssız yerlerde terk ettim, kandalığı nâ-maʹlûmdur.” Baʹzılar eyitti: Murâd şol ıssız yerdir ki bakar-ı vahşî onda evlâdın yalar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı