الْمُنَاوَأَةُ [el-munâve΄et] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) ve
النِّوَاءُ [en-nivâ΄] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Mâl yâ haseb yâhûd sâ΄ir cihâtla müfâhare edişmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاوَأَهُ مُنَاوَأَةً وَنِوَاءً إِذَا فَاخَرَهُ Ve birbirine bugz ve ʹadâvet edişmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَاوَأَهُ أَيْ عَادَاهُ
اَلْمُنَاوَأَةُ [el-munâve΄et] ve
اَلنِّوَاءُ [el-nivâ΄] (ʹalâ-vezni اَلْمُقَاتَلَة [el-muḵâtelet] ve اَلْقِتَال [el-ḵitâl]) ʹAdâvet etmek; yukâlu: نَاوَأْتُ الرَّجُلَ مُنَاوَأَةً وَنِوَاءً إِذَا عَادَيْتَهُ ve yukâlu: إِذَا نَاوَأْتَ الرِّجَالَ فَاصْبِرْ وَرُبَّمَا لَمْ يُهْمَزْ وَأَصْلُهُ الْهَمْزُ لِأَنَّهُ مِنْ نَاءَ إِلَيْهِ وَنُؤْتُ إِلَيْهِ أَيْ نَهَضَ إِلَيْكَ وَنَهَضْتَ إِلَيْهِ İbnu’s-Sikkît eyitti: لَهُ عِنْدِي مَا سَاءَهُ وَنَاءَهُ derler, أَثْقَلَهُ maʹnâsına ve مَا يَسُوءُهُ وَيَنُوءُهُ dahi derler. Baʹzılar eyitti: İbn Sikkît’in murâdı سَاءَهُ وَأَنَاهَءُ demektir, نَاءَهُ kelimesi müteʹaddî değilken müteʹaddî istiʹmâl olunduğu سَاءَهُ kelimesine izdivâc içindir, nitekim إِنِّي لَآتِيهِ بِالْغَدَايَا وَالْعَشَايَا derler hâlâ ki غَدَاةٌ [ġadât] غَدَايَا vezni üzere cemʹ olunmaz. Ve غَدَايَا [ġadâyâ] sabâh yenen taʹâma derler, nitekim عَشَايَا [ʹaşâyâ] akşam yenen taʹâma derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı